आमचे इतर लेख वाचण्यासाठी आणि व्हिडीओ पाहण्यासाठी क्लिक करा : फेसबुक, युट्युब
उत्तर इराकमधे आपले बालपण व्यतित करणाऱ्या २५ वर्षीय युवतीची ही करुण कहाणी, जिने आपले सर्वस्व गमावले. तिला आयसिसच्या जिहाद्यांनी पकडून नेले. तिथे ९० दिवस तिच्यावर सतत अत्याचार करण्यात आले. आपल्या आयुष्यात सर्वस्व गमावून बसलेल्या मुलीने पुढे जाऊन आपल्यासारखंच नरक यातनांनी भरलेलं जीवन भोगणाऱ्या लोकांसाठी अभियान राबवलं.
नादिया मुराद असे या युवतीचे नाव असून तिला नोबेल पारितोषिक मिळालं आहे. कांगोच्या जंगलात काम करणाऱ्या स्त्रीरोगतज्ञ डॉ. डेनिस यांच्यासमवेत विभागून तिला नोबेल पारितोषिक प्रदान करण्यात आले होते. युद्धकाळात शस्त्रास्त्रांच्या वापरावर बंदी घालावी अशी मागणी नादिया मुराद यांनी केली आहे.
बंदिवासात असताना आयसिसच्या हैवानांच्या यौन हिंसाचाराच्या शिकार ठरलेल्या नादिया याझिदी या अत्यंत अल्पसंख्याक समुदायाची आहे.
याझिदीला जगातील सर्वात प्राचीन धर्म मानले जाते.
उत्तर इराकच्या सीरिया सीमेजवळच्या शिंजा इलाख्यातील कोचू या गावी नादियाचा जन्म झाला. तिला सहा भाऊ होते. नादियाने आपल्या गावात बलात्काराच्या विरोधात जागृती निर्माण करायचे काम सुरू केले. इथे तिला अत्यंत अपमानास्पद वागणूक मिळाली. तिला शिवीगाळ केली गेली, तिच्यावर शारिरीक अत्याचार करण्यात आले. इतकी भीषण परिस्थिती असून देखील आंतरराष्ट्रीय समुदायाने त्या लोकांना कुठलीच मदत केली नव्हती.
आयसिसच्या लोकांनी २०१४ साली नादियाला कैद केले. तब्बल ३ महिने सतत अत्याचार सहन केल्यावर कसाबसा आपला जीव वाचवत नादिया मोसुल शहरातील मुस्लिम कुटुंबीयांकडे मदतीसाठी भीक मागत होती. एका कुटुंबाने तिला मदत केली व सुरक्षितपणे कुर्दीस्तान या स्वायत्त भागात आणून सोडले. तिथे ती निर्वासितांच्या शिबिरात राहू लागली. काही काळाने जर्मन सैन्यदलाच्या मदतीने नादियाला जर्मनीत पाठवण्यात आले.
जर्मनीत आल्यावर नादियाने आयसिसच्या विरोधात एक मोठा कार्यक्रम हाती घेतला. तिने आयसिसच्या जाचाला बली पडलेल्या हजारो बायका व मुलांच्या मानव अधिकारांसाठी नादियाने आंतरराष्ट्रीय स्तरावर दाद मागितली.
याच काळात त्यांनी इस्लामिक स्टेट (आयसिस) च्या छळ छावणीत आलेल्या वाईट अनुभवावर नादियाने ‘द लास्ट गर्ल : माय स्टोरी ऑफ कॅप्टिविटी एंड माय फाइट अगेंस्ट द इस्लामिक स्टेट’ हे पुस्तक लिहिले ज्यात तिने तिचा झालेला छळ जगासमोर आणला.
नोबेल पुरस्कार मिळाला त्यावेळी नादियाने आंतरराष्ट्रीय समुदाय तिच्यासारख्या हजारो मुलींना जिहाद्यांच्या तावडीतून सोडवण्यासाठी काहीच प्रयत्न करत नाही आहे, अशी तक्रार केली होती. ती म्हणाली की त्यांच्या आयुष्याचे मूल्य हे तेल आणि खनिजांच्या किंमतीपेक्षा कमी आहे म्हणून आंतरराष्ट्रीय समुदाय आणि इतर बलशाली राष्ट्रे त्यांच्या मदतीसाठी काही करत नाहीत.
आज नादिया आंतरराष्ट्रीय स्तरावर निर्वासित व आयसिसच्या छावणीत आपलं आयुष्य जगणाऱ्या महिलांसाठी व मुलांसाठी एक अभियान चालवते आहे. तिची जगाकडून एकच अपेक्षा आहे, ती म्हणजे तिच्या वाट्याला आलेले भोग पुन्हा कोणाच्या वाट्याला नको यायला!
आमचे इतर लेख वाचण्यासाठी आणि व्हिडीओ पाहण्यासाठी क्लिक करा : फेसबुक, युट्युब | Copyright © ThePostman.co.in | All Rights Reserved.